 |
|
| Pizza’da lahmacun yemek!-4 ( San Gimignano - Siena) | |
|
San Gimignano, Floransa’nın güneyi ama biraz batıya doğru, Toskana bölgesi, Siena İli’ne bağlı. Hani İtalya deyince, Hep akla, Venedik gelir, Roma gelir, Floransa gelir, Bence burası da gelsin. Ben şahsen çok etkilendim. Bir fırsat daha çıksa hemen gideceğim yerlerin başında. Telaffuzu da çok hoş! Levent Kırca’nın Associated Press’i vardı ya, Onu hatırlatıyor.  Tüm binalar Ortaçağ’dan kalmış. Bu arada en sevdiğim çağ; Ortaçağ! Sebebi de Uzlaşma; Her şeyin ortasını bulmak demek! Ve uzlaşmanın en iyi yaşandığı yer; Organlarımızdan tam orta noktada olanlar!  Bizim böyle yerlerimiz yok mu? Çok! Peki, yaptığımız hata? Abicim, tarihi yeri aynen öyle muhafaza edecen, Yeni bir tane bina yaptırmayacaksın. Mesela Beypazarı, Safranbolu ile yarışıyor ama O güzeli tarihi binalara yeni binalar yakışmıyor! İşte adamlar bunu başarmışlar. Ulan bir tane yeni bina görsem ya?  Bakıyorsun şöyle aşağıya; Her yer yemyeşil, uzanıyor, Toskana… Bağlar özellikle dikkat çekici. Şarap yapıp, günaha giriyorlar! Şarap bir kültürdür, bir lezzettir, bir gelirdir, vergidir. Ben de Vergisine sadık bir vatandaş olarak, Devlet neye vergiyi daha fazla koyarsa, Demek ki ihtiyacı var, Ele güne muhtaç olmasın, borç almasınlar, Bizi en iyi şekilde temsil etsinler, korunsunlar diye Akşamları biraz da kalp sağlığı açısından bir kadeh şifa niyetine alırım. Nasıl ki namaz niyetle başlıyor, Niyet önemli. Ama aksırınca, tıksırıncaya kadar değil! Kırmızı ama çok nadiren de beyaz. Onların bağları var ama Bizim de  ‘’Bağa Girdim Bağ Budanmış, Bağa Bülbül Dadanmış. On Beş Yasında Da Nazife De Hanım, Kimlere Aldanmış’’ türkümüz var! Ah Nazife Ah, Seni kimler kandırdı? Bu kutsal diyardan, Alınacak en güzel hediye; Şarap! Maalesef şarapları ile meşhur! Yani bir nevi bizim Şirince! Alan mı günaha girer, içen mi? Bu hususu ilahiyatçılara bırakıyorum… Burada da bir dilek yeri var. Bozuk para atarak. İyi kazanç ha! Ulan böyle bir yer bizde mi yapsak, ne? Çiçekler, çiçekçiler ve penceredeki çiçekler, Sanki Bayanlara çiçek demenin ne kadar güzel bir ifade olduğunu hatırlatıyorlar, bize. Allah razı olsun, Romanlardan. Allah’tan onlar var; Yarısı; Çalgıcı karısı Binnaz, Yarısı; Çiçekçi, Bir kısmı da faytoncu. Yoksa çiçek-miçek zor göreceğiz gibi. Bizim nasıl Kahramanmaraş dondurmamız meşhur, San Gimignano dondurması da, dünya çapında meşhur.  Dereceleri var, akla gelen her şeyden dondurma yapmışlar. Peki, dondurma neden bu kadar dikkat çekiyor? Adı üzerinde, Don durmuyor… Benzer bir duruma Brugge/Belçika’da şahit olmuştum. Tüm binalar tarihi. Ve içinden kanallar geçiyor. Ama bizim Dalyan daha bir güzel, Brugge’den. Bina da yok. Son derece doğal. Bir kilise ziyareti yapıyoruz,  Fresklerde yine anamız Meryem ve İsa. O yıllarda turizm olmadığı ve bilinmediği için, Bizim ülkemizdeki kiliseleri pek koruyamamışız. Ya camii yapmışız da Ya da ilgisizlikten harap durumdalar. Geçenlerde Cunda Adası’na gittim. O kadar güzel kiliseler var ki Ama hala bakımları yapılıp ziyarete açılamamış. Ben de köşe yazarları gibi yapayım; Bilmem kime açık mektubumdur. Ya da İlgililere sesleniyorum. Rahmetli Ahmet Vardar yaşasa idi, Kesin kulak çekerdi, ya da gelirsem oraya. San Gimignano’dan çıktık, Yine Toskana Bölgesindeyiz. Bu sefer, Siena İli’ndeyiz.  Biz bu ismi bir yerden tanıyoruz, Nerden? TOFAŞ! Bir meydanı var… Çevresi kafelerle çevrili, Geniş bir alan, Vakti zamanında, burada atlar yarıştırılır, Buna İtalyanca Palio diyorlar,  Tofaş’ın ürettiği bu arabaya binmeyen var mı? Çeşitli eğlenceler düzenlenirmiş. Ve halen aynı şekilde devam ediyorlar. Bizim Kırkpınar güreşleri gibi İki taraf var, Biri; A Mahallesi, diğeri; B. O zamanki gibi giyiniyorlar, Şimdiki ağızla derbi gibi Eğlenceli bir şekilde birbiri ile yarışıyorlar.  Herkes Hakkı Bulut gibi ‘’Ben buyum’’ diyor, Kimse kimseyi sorgulamıyor, İcabında yan yana oturup birbirlerini yemeden, Bir güzel eğleniyorlar. İşte bizim siyasette ulaşmamız lazım gelen, nokta. Yoksa Ben sizin babanızım, Ben dersem o olurlarla kalıcı bir sistem kurulamıyor… Buradan ilgililere duyurulur. Karnımızın kulakları çınladı, Oturduk bir kafeye.  Rehberimizin önerdiği İtalyanlar’ın meşhur yemeği; Bana bizim menemen gibi geldi, yanında salata, Çoban salataya benzer. Ulan o kadar meslek var, Kimse adını verememiş bir salataya, Çobanlara ne mutlu ki Salataları bile var. Mesela Bizde ben kimse köylüyüm, demek pek istemez, Ama yolda her yerde şu tabelayı görürsünüz; Köy kahvaltısı! Ve de soğuk mu soğuk, İtalyan bira. İnsan yaban ellerde ne yiyeceğini bilemiyor… Bir yanda, Memleketimiz damak tadı, Bir yanda, Yeni bir ülkede değişik lezzetler tatma derdi, Bir yanda da Ulan motoru bozar mıyız, acaba endişesi. Üstüne, Ulan burada da kazık ermeyiz acaba? Bize kaça patlar? Bulaşıkhane bize kalmasın? Nasıl ki çapkın bana kızlarına göz açtırmaz, Biz de kimseyi kazıklamadığımız için, Aklımıza gelmiyor, böyle şeyler… Okulda iken bize Roma Rakamları öğretildiğinde, Ulan demiştim, Öğretecek başka bir şey kalmadı, her halde! Ne işimize yarayacak bunlar? Ama aradan yıllar geçti, İtalya’yı görmek nasip oldu, Demek ki Devletimiz, bu kadar ileri görüşlü. Önüme çıkan Roma Rakamlarını, Tıpkı ateşte yana çalı çırpı gibi çatır, çatır okudum. Nasıl ki Boğazdaki Kuleli Askeri Lisesi dikkat çekiyor, Kuleleri ile Burada da kuleler ve üzerlerindeki saatler ile çanlar… Çan çaldıkça, Çanlar kimin için çalıyor, diyor insan, ister istemez. Saate gelince; O zamanlar, kol böreği varmış ama kol saati yokmuş! Taka taka kuleye takmışlar! Şimdiki insanlar daha şanslı ama işe geç kaldın, Ne diyecen? Saatimi ileri/geri almayı unutmuşum! Hadi canım! Bu arada, saatlerin geri alınmasına karşıyım, Her zaman ileri alınmalı, Sebebi de Bu kadar ileri demokrasi olan bir ülkede, Hiçbir şey geri alınamaz! Önceki Yazı: Pizza’da lahmacun yemek!-3 (Pisa) |
|