Malay, Hint, Çinli, Arap ve Avrupa halklarından oluşan 250 milyon nüfusuyla dünyanın en kalabalık Müslüman ülkesi olan Endonezya’nın adı, Latince “İndus” ve Yunanca “Nesos” sözcüklerinden türetilmiş olup “Ada” anlamına geliyor. Adını “Kesin, Büyük Zafer” anlamındaki Sanskritçe bir sözcük olan Cayakarta’nın zamanla dönüşmesinden alan başkent Cakarta ise tarihte Sunda Kelapa ve Batavia adlarıyla da anılmış. Endonezya’yı oluşturan irili ufaklı 17 bin adadan biri olan Cava’da yer alan ve Ciliwung nehrinin Cava Denizi’ne döküldüğü yerde kurulan Cakarta, 9 milyon civarında nüfusun yaşadığı dev bir metropol.

Amerikalıların, büyük metropolleri New York için yaptıkları “Büyük Elma” nitelemesine benzer şekilde Endonezyalıların yöreye özgü bir meyve olan Duiran’ın adıyla “Büyük Durian” olarak nitelendirdikleri Cakarta’nın simgesi; üzerinde altınla kaplı dev bir alev figürü bulunan, 132 metre yüksekliğindeki Ulusal Anıt. Yaklaşık 1 km² büyüklüğüyle (Tianenmen’in iki katından fazla) dünyanın en büyük meydanı olan Merdeka’nın ortasında yer alan ve asansörle çıktığımız seyir terasından kentin her tarafının görülebildiği anıt-kule “Monas” (Monumen Nasional’in ilk hecelerinden) olarak adlandırılıyor. Ulusal Anıt’ın altında bulunan Tarih Müzesi’nde ise MÖ 3-2000’lerden bugüne, ülkenin geçmişi maketlerle anlatılıyor. Merdeka Meydanı’nın çevresinde; çok zengin arkeolojik ve etnografik koleksiyonlara ev sahipliği yapan Ulusal Müze ve Güneydoğu Asya’nın en büyük, dünyanın sayılı büyük camilerinden İstiklal Mesciti gibi Cakarta’nın diğer simgesel binaları yer alıyor. Caminin hemen karşısında bulunan ve halen faal Katedral ise 1901’de yapılmış, Gotik bir bina.

Cakarta’nın tarihi kesimi olan Kota’nın merkezi, adını ülkenin ilk Müslüman hükümdarı Fatahillah’dan alan küçük bir meydan. Çevresindeki çok sayıda müzenin bulunduğu meydanda; Cakarta Tarih Müzesi (Fatahillah Müzesi), Gölge Kuklaları Müzesi, Güzel Sanatlar Seramik Müzesi, Endonezya Bank ve Mandiri Bank müzeleri meraklılarını bekliyor. Her biri ayrı ayrı ilginç bu müzeler içinde öncelikle ilgimizi çeken Gölge Kuklaları Müzesi oluyor. Eski bir kilisede kurulan müzede, “Wayang” olarak adlandırılan Endonezya’ya özgü sahne gösterisinin, Karagöz Hacivat’a benzemekle birlikte çok daha zengin karakterlerden oluşan kuklaları ve “Gamelan” adı verilen geleneksel orkestranın çok çeşitli davul ve vurmalı sazlardan oluşan enstrümanları sergileniyor. Kolonyal binalarda kurulan Cakarta Tarih ve Güzel Sanatlar müzelerini de gezdikten sonra kısa bir yürüyüşle Büyük Kanal’a (Kali Besar) çıkıyoruz. Fotoğraflarının aksine oldukça kirli görünen bu kanal üzerindeki tarihi ahşap köprü (Tavuk Pazarı Köprüsü) 17. yüzyılda Hollandalılar tarafından yapılmış.

Ciliwung’un denizle buluştuğu Sunda Kelapa’daki (Eski Liman) Balık Pazarı, özellikle balıkların bir mezat ortamında satıldığı sabah saatlerinden ilginç olabilir. Bu bölgedeki Deniz Müzesi’nde (Museum Bahari) ilgimizi çeken bölümler; üstünden eski kent manzarasının görülebileceği tarihi kulesi ile geleneksel teknelerin sergilendiği büyük salonu oluyor.

Daha çok çocuklara yönelik Lunapark vb tesislerin bulunduğu Alcon’daki Deniz Dünyası gezmeye değer. Okyanus’un tüm canlılarını bir arada görebileceğiniz dev akvaryumun, izin verilen yerlerinde balıklara ve deniz kaplumbağalarına dokunmak veya köpek balıklarının beslenme saatinde kafes içindeki dalgıçları izlemek biz büyükler için de heyecan verici bir deneyim oluyor.

Merdeka Meydanı’ndan başlayıp, güneye doğru uzanan Thamrin Bulvarı’nı Cakarta’nın modern yüzü olarak tanımlayabiliriz. Buradaki Plaza Indonesia gibi birçok modern AVM’nin bulunduğu kentte, geleneksel alışverişi tercih edenlerin adresi Çin Mahallesi’ndeki Pasar Baru (Baru Pazarı) oluyor. Cakarta’da daha geniş zamanı olanlar kentin güneydoğu çıkışındaki Güzel Endonezya Minyatür Parkı’nı (Taman Mini) görebilirler.

Cava adasının Cakarta haricinde görülmesi gereken başlıca yeri; adanın ikinci büyük kenti ve “Kültür” veya “Gelenekler Başkenti” olarak nitelendirilen Yogyakarta olup bu yörede, her ikisi de UNESCO Dünya Kültür Mirası Listesi’nde bulunan tarihi Budist tapınağı Borobodur ile adanın en büyük Hindu tapınağı Prambanan bulunuyor. Endonezya’nın Cava haricindeki başlıca turistik merkezleri arasında ise; “Tanrıların Adası” olarak tanınan Bali ve Bali’ye komşu Lombok adaları ile ülkenin Papua ve Borneo’dan sonra en büyük adası olan Sumatra’daki yağmur ormanları sayılabilir (2004’de UNESCO Mirası olarak tescil edilen yağmur ormanları 2011’den bu yana tehlike altında). İlkel kabile yaşamlarına ilgi duyanlar; Sumatra’daki Tobo Gölü yakınlarında yaşayan Batak veya Papua’nın Baliem Vadisi’nde yaşayan Dani kabilelerini ziyaret edebilirler.

300 civarında etnik grubun yaşadığı ve 200 kadar dilin konuşulduğu ülkenin resmi dili Bahasa. Endonezya, Ekvator’a yakın olduğu için 12 saat olan gündüz/gece süresi ve 25-30 derece arasındaki ortalama hava sıcaklığı yaz kış değişmiyor. Türkiye ile (+) 4 saat farkı bulunan Cakarta’nın Soekarno-Hatta Havaalanı’na THY ile Singapur duraklı olarak 10,5 + 1,5 saatte uçulabiliyor. Endonezya’ya gitmek için vize gerekmiyor, daha doğrusu vize ülkeye gelişte havaalanında 25 ABD Doları karşılığında alınabiliyor…

Endonezce (Bahasa) Sözlük: