İzmir’den hareket eden Münih aktarmalı Berlin uçağında gözlerimi kapadığımda “bu sefer mutlaka Berlin gezi yazısını yazacağım” diye kendi kendime söz vermiştim. Daha önce iki defa birer hafta geçirdiğim bu keyifli şehre ait özel bir gezi yazım yoktu. Berlin seyahatlerimin bir parçası olarak gezdiğim güzeller güzeli Postdam için ayırdığım zamanı Berlin için bir türlü ayıramamıştım. İlk defa geldiğimde yaşadığımız gezileri yazma alışkanlığım yoktu. İkincisinde ise birincisinde gördüğüm yerlerin pek çoğunu gezmediğim için yazmanın pek bir anlamı olmayacağını düşünmüştüm. Artık bu üçüncü seferde sadece gezdiğim yerleri anlatsam bile derli toplu bir şeyler karalamanın zamanı çoktan gelmişti. Zira Berlin bunu fazlasıyla hak eden bir şehir.

Berlin’i bu kadar ihmal etmemin bir başka nedeni de Arzu’nun kardeşi Onur’un burada yaşıyor olması da olabilir elbette. Peki Arzu’nun da benim de birkaç defa ziyaret ettiğimiz Berlin neden tekrar gündemimize girdi? Oğlum Ege’ye, 4 yaşındayken bir aydan fazla zaman geçirdiği ancak birkaç ufak detay dışında hiçbir şey hatırlamadığı Berlin’i gezdirmek önemli bir sebep olarak görülse de dönüş yolculuğunun Onur’un arabasıyla yapılacak olması en cezbedici ve heyecanlı tarafıydı. Avrupa’da pek çok ülke ve şehir gezmiş olmama rağmen arabayla yolculuk yapmamış, hele hele sınır ve gümrük geçişlerini hiç görmemiştim. Yaklaşık 11 ay önce Lufthansa’dan İzmir-Berlin biletlerini adam başı 44,99 €’ya aldığımda, Almanya dahil, 7 ülkeyi karayoluyla geçecek olmanın heyecanı başlamıştı bile. Zaman yaklaştıkça heyecan arttı ama her zaman yaptığım tarzda klasik hazırlıkların hiç birisini yapmadım. Öyle internet sitelerinden bloglar okumalar, notlar almalar vb. hiç birisi olmadı. Sanki Türkiye’de bir şehirden bir başka şehre gidiyormuşum kadar rahat ve kabullenmiştim.

15 Ağustos sabahı saat 12.15’te Berlin Tegel Havalimanına indiğimizde güneşli ve yaklaşık 25 derece bir hava vardı. Bavullarımızı beklerken Onur’un her zamanki güleç yüzü tüm yolculuk yorgunluğunu aldı götürdü. Onur’un arabasıyla nişanlısı Muriel’in evine geldik. Kreuzberg bölgesinde güzel bir semtte yer alan tarihi evin beşinci katına asansörsüz olarak elimizde bavullarla tırmanınca dilimiz bir karış dışarı çıktı. Onur’un izin günü olduğu için bugünkü programımızda bize eşlik edebileceğini söyledi. Öncelikle Kruezberg bölgesine giderek Onur’un birkaç ufak tefek işini hallettikten sonra guruldayan midelerimiz için hemen meydanın sol tarafında bulunan “Tadım Döner” den 2,90 €’luk ekmek arası dönerlerimizi mideye indirdik.

Berlin’e ilk kez gelmediğimiz için her yeri karış karış gezmek gibi bir derdimiz yoktu ancak daha önceleri görmek nasip olmayan Charlottenburg Sarayı bugünün programında bulunuyordu. Onur’un da sık gitmediği bir bölge olduğu için arabanın gpsini ayarladık ve vurduk kendimizi Berlin’in batı tarafında yer alan Charlottenburg Sarayına.

Adını, Prusya İmparatorluğunun ilk kraliçesi olarak kabul edilen Sophie Charlotte’den alan Saray, bulunduğu bölgeye de adını vermiş. Charlotte için 18. yüzyılın başlarında küçük bir yazlık ev olarak inşa edilen yapı ilerleyen dönemde genişletilmiş ve yüzyılın sonlarında bugünkü halini almış. Berlin’in en önemli simgelerinden birisi olarak kabul edilen kompleksde Eski Şato, Romantizm Galerisi, Mısır Müzesi, Porselen Müzesi (Belvedere) gibi yerler var. Büyük demir kapıdan içeriye girdiğinizde misafirleri, atın üstünde heybetli bir Friedrich Wilhelm I heykeli karşılıyor. Oldukça gösterişli olduğunu belirtmeliyim. Hemen arkasında sağdaki bölümde ise giriş biletlerinizi alabileceğiniz yer var.  Ekip çok istekli olmadığı için uzunca bir süre alacağını düşündüğümden sarayın içini gezme şansım olmadı ama meraklısı için yetişkin giriş ücretinin 12 € olduğunu belirteyim. Ayrıca fotoğraf çekmek isteyenler ilave bir 3 € ödemek durumundalar.

Gelelim meşhur Saray bahçesine. İlk ev yapıldığında arka tarafta inşa edilmeye başlayan barok tarzdaki bahçe zamanla genişlemiş ve Spree Nehriyle birleşen doğal ve suni göletlerle birleşmiş. Ortasında fıskiyeli havuzu, ahşap köprüleri ve her iki yana açılan sık ağaçlı dar yolları ile gezilmesi gerçekten keyif veren bir yer. Sol taraftaki ağaçlı yoldan ilerlediğinizde Mozoleyi görüyorsunuz. Mozole ilk başta Kraliçe Louis için bir anıt mezar olarak yaptırılmış olsa da sonradan Hohenzollern Ailesinin diğer bazı üyelerinin de naaşları buraya konulmuş. Mozole’den çıkıp arka tarafa doğru ilerlediğiniz de, büyük göletin arkasında, bir zamanlar “tea house” olarak kullanılan Belvedere yer alıyor. Küçük, şirin yapı bugün için güzel Berlin porselenlerine ev sahipliği yapıyor.

Yaklaşık iki saatlik gezimizi tamamladıktan sonra eve yollandık. Kapıda bizi her zamanki güleç yüzüyle karşıladı Muriel. Klasik birkaç cümleden sonra biraz dolaşmak ve akşam yemeğini de yemek için dışarıya attık kendimizi. Her ne kadar Muriel’in evi de Kreuzberg’de olsa da Gneisenaustrasse metro durağı civarındaki bölge, daha önceden bildiğim, Türk nüfusun yoğun olduğu, nerdeyse tüm dükkanların Türkçe tabelalarla donatıldığı merkezden biraz daha farklı. Buralarda da Türk dükkânlarına rastlamakla beraber biraz daha elit ve düzgün olduğunu söylemek lazım. Berlin’in pek çok bölgesinde şehri süsleyen devasa ağaçlar bulvarın ortasındaki genişlikte salına salına süzülüyor. Caddenin her iki tarafında yaklaşık birer metrelik bisiklet yolları da eksik değil elbette.

Evden çıkar çıkmaz yolun karşı tarafındaki Marheineke Platz’da bulunan kapalı pazara girdik. Her ne kadar burası Avrupa’nın pek çok şehrindekiler gibi karmaşık ve kalabalık olmasa da yine de bu tarz yerleri oldum olası sevmişimdir. Çok da büyük olmayan pazardan akşam için meyve ve biraz da kahvaltılık aldık.

Kapalı pazarın arka kapısından çıktığımızda bizi Anadolu Restoran selamladı ama Onur ve Muriel’in tavsiyesi ile bizim tercihimiz, biraz çaprazda kalan Zossener Straße 25 numaradaki Mount Everest Restoranı oldu. Sade bir ortamda Nepal ve Hint mutfağı karışımından oluşan yemekler sunuyorlar. Denediğim sebze çorbası çok süper değildi ama et yemekleri oldukça lezzetliydi. Et yemekleri sipariş edenlere ayrı bir tabakta pişi benzeri ekmek, bir parça salata ve pilav getiriyorlar. Pilav tam uzak doğu usulü olduğu için tatsız, tuzsuz. Et yemekleri soya ile servis ediliyor. Yemekler baharatlı, köri lezzeti ağır basıyor. Ege, masanın genel siparişi dışına çıkarak ördek sipariş etti. Oldukça lezzetli olduğunu söylemeliyim. Et yemekleri 10 € civarında, çorbalar ise 4 €. Bence konum ve ortam açısından baktığımızda fiyatlar da oldukça hesaplı diyebiliriz. Yemekten sonra biraz dolaştık. Yolculuk ve günün tüm yorgunluğu üzerimize çökünce eve gitmek farz oldu.

---------------------

Sabah keyifli bir kahvaltıdan sonra günün ilk hedefi olan Alexanderplatz’a doğru yollandık. Berlin’de toplu ulaşım bilet fiyatları Avrupa’daki pek çok şehre nazaran daha pahalı. Merkezde geçerli en ucuz tek kullanımlık biletler 2.60 €. Bunlardan dört tanesini bir arada alırsanız 8.80 € ödüyorsunuz. Aynı biletin 16 yaşından küçükler için olan versiyonu ise 5.60 €. Tüm gün geçerli bilet ise 6,70 €. Hesabımızı yaparak dörtlü versiyondan birer tane aldık.

Alexanderplatz, Berlin’in en önemli meydanlarından birisi. Şehre gelen tüm turistler en az bir defa geldikleri için her daim kalabalık. Yerel halk tarafından kısaca “Alex” diye adlandırılan meydan ilk planlandığında hayvan pazarı olarak düşünülmüş. Daha sonrasında aynı isimli gar inşa edilince önemi daha da artmış. Havalimanından kalkan otobüsler buraya geliyor, metro ve banliyö hatlarının da en önemli kesişme noktalarından birisi. Meydan, yılın nerdeyse her zamanında bir etkinliğe ev sahipliği yapıyor. Biz oradayken de panayır tarzında bir şeyler vardı. Meydanın bir tarafında insanların doldurduğu kafeler bulunurken diğer tarafında ise Galleria alışveriş merkezi yer alıyor. Kafanızı kaldırdığınızda da sanki sizi takip ediyormuşçasına ünlü tv kulesi Fernsehturm’u görüyorsunuz. Bir zamanlar Doğu Berlin’de yer alan 368 metrelik kule şehrin sembolü olsun diye inşa edilmiş. Daha önceki gelişlerimden birisinde çıkmıştım. Gerçekten nefes kesen bir manzara sizi bekliyor. Meraklısına çıkış ücreti 12,50 €.