Genelde Yunan adalarında kiraladığım araçlar ile bir sıkıntı yaşamamıştık ama bu sefer Hyundai Accent marka araç biraz eski ve hor kullanılmış geldi şansımıza. Çevirirken direksiyonundan eski İstanbul dolmuşları gibi ses bile çıkıyordu. Yine de keyfimizi kaçırmadı bu durum ve önce muhteşem denizin tadını çıkartmak için adanın güneyine doğru iniyoruz. Bugün hava poyraz, kuzeyden esen sert rüzgar adanın kuzeyinde yani Kokkari bölgesinde dalgalarla denize girmeyi imkansız hale getiriyor. Bu yüzden otel sahibimiz Tassos'un önerisi ile Psili Ammos' a gidiyoruz. Arabayı neredeyse denizin kenarına kadar çekerek muhteşem bir denize girmek için hazırlanıyoruz. Sahilde zeytin ağaçları ve şezlonglar var ama bir kişi bile yok bizden başka. Neden, niçin diye düşünmeden hemen kendimizi turkuaz rengi sulara bırakıyoruz. Bu kadar güzel ve keyifli bir denizi Datça'dan başka yerde gördüğümü hatırlamıyorum. Keyfini iyice çıkartıyoruz. Sonra arkamızda kalan tesiste içecek bir şeyler bulabilir miyiz diye bakınıyorum ama hala kimse yok. Saat üçü geçiyor ve önce bir kadın geliyor şezlonglara sonra bir de çift. Neyse en azından yaşam var bir şekilde. Yolun öteki tarafına geçiyorum ve havuzlu bir otel görüyorum, bizim denize girdiğimiz alandaki şezlonglar da sanırım bu otele ait. Bir sürü İtalyan var etrafta, sanırım İtalyan tatil köyü gibi bir yer burası. Bara geçip bir bira ve kahve sipariş ediyorum. Kahve 1, bira 1.50 euro. 

Evet tahmin ettiğim gibi İtalyan Tatil Köyü burası, barda animatör bir arkadaşla unutmadığım kadarıyla İtalyanca konuşuyoruz biraz, Türkiye'yi çok sevdiğini, altı ay kadar yaşadığını ve bir Türk sevgilisi dahi olduğunu anlatıyor. Bu sene tekrar geleceğini ve Kapadokya'yı görmek istediğini söylüyor. İçeceklerimi alıp vedalaşıyoruz ve mutlaka Kapadokya'yı görmesi gerektiğini, dünyada başka hiçbir yerde böyle bir yer göremeyeceğini söylüyorum. Bir turist bir turisttir. Hele bu dönemde...

Tekrar sahile dönüyorum, eşim kahvesini ben de biramı bitirdikten sonra giyinip arabamıza atlıyoruz. 

İstikamet Pythagorion...

Pythagorion Pisagor'un doğduğu yer. Adı'da oradan geliyor zaten. M.Ö 588 tarihinde bu adada doğan Pisagor, M.Ö 529 tarihinde Güney İtalya'nın zengin liman şehirlerinden biri olan Crotona'ya göç etmiştir. Bu tarihlerde burada zengin ve soylu gençleri etrafında toplayarak bir okul kurmuş ve "dinleyiciler" ve "matematikçiler" olarak sınıflandırdığı kademeli bir sistemle Babil ve Mısır kahinlerinden almış olduğu 34 yıllık eğitimlerin sonucunda oluşan öğretilerini öğrencilerine aktarıyordu. Hatta Kopernik'in, dünyanın yuvarlak olduğunu, bir ateş kümesi çevresinde sürekli olarak döndüğünü ileri süren görüşünün de bu okuldaki felsefi tartışmaların sonucunda ortaya çıkmış olduğu kabul edilir. 

Ve tabi ki ünlü Pisagor Teoremi; 

"Hipotenüsün karesi dik kenarların karesinin toplamına eşittir."

Matematiğin kutsallığına inanmıştı. Çıkan bir ayaklanmada okulunun kapatıldığı ve M.Ö 500 yılında öldürüldüğü tahmin ediliyor.   

Pythagorion'da Pisagor'un anısına bir heykeli bulunmakta. Fotoğrafını çekmemek olmazdı elbette, büyük ustanın anısına...

Pythagorion mükemmel bir liman kenti. Çok beğeniyoruz. Kıyıda restoranlar, kafeler... Mutlu insanlar, sahile bağlı tekneler, günlük tur tekneleri, harika bir görüntü var. Ayrıca sahilden içerilere doğru giren ara sokakları muhteşem. Bir kafeye oturup hem denizi, hem gelen geçeni seyredip, buz gibi birer Mythos birası içiyoruz. Bu arada bir tur teknesi yanaşıyor, hoparlöründen Zorba filminin müziği ile. Yolcular keyifli, müzik eşliğinde tekneden iniyorlar. 

Adaya gelip de meşhur Pisagor Bardağı (Pisagor Adalet Kupası) almadan dönmeyin. Adanın her yerinde hediyelik eşya satan dükkanlarda mutlaka bulabilirsiniz. Ben buradan almayı tercih ediyorum. Pisagor'un tasarladığı bu kupanın özelliği herkese eşit miktarda içki içmeyi sağlaması, uyanıklık edip de kendi bardağınıza herkesten fazla doldurmaya başladığınız anda sınırı geçince bardaktaki tüm içki altındaki delikten boşalıp gidiyor. 

Bir çeşit "Aza kanaat etmeyen, çoğu bulamaz..." dersi gibi. Ya da "Dimyat'a pirince giderken evdeki bulgurdan olma..." misali gibi.

Yani aslında "Hayatın sundukları bilmeyen insanlar, daha fazlasını arzuladıklarında ellerindekini de kaybederler..."  mesajını vermiş Pisagor bu Adalet Kupası ile tabi anlayana...

Kahvelerimizi yudumlarken manzaranın keyfine doyum olmuyor gerçekten. Pythagorion gerçekten çok güzel bir yer, çok beğeniyoruz. Kalbimiz biraz burada kalıyor. Artık otelimize dönme vakti geliyor...

* * *

Ertesi gün kahvaltımızı ederken Tassos'un annesi ile tanışıyoruz. Tassos reçelleri annesinin yaptığını söylüyor. Bir reçel canavarı olan eşim zaten çok beğenmişti hepsini. Teşekkür ediyoruz. Kadıncağız çok seviniyor, gidip mutfaktan bize bahçeden kendisi için topladığı biberlerden ve domateslerden getirip ikram ediyor. "Organik bunlar, benim bahçemden" diyerek. Son derece samimi bir yapısı var. Tassos hikayelerini anlatıyor bize. Annesi ile babası uzun yıllar önce ceplerinde tek kuruş olmadan Avusturya'ya çalışmaya gitmişler ve uzun yıllar çalışıp para kazandıktan sonra baba toprağı olan Samos'a geri dönüp bu oteli inşa edip çalıştırmaya başlamışlar. Tassos biraz modernize etmiş tabi büyüyüp işin başına geçince. Her şeyi özenle ve el birliği ile yapmışlar ailecek. Odaların perdelerini Ayvalık'tan aldığını söylüyor Tassos mesela, daha ucuz ve daha kaliteli olduğu için.  

Kahvaltı sonrası arabamıza atlayıp bu sefer adanın doğusunun en kuzeyinde bulunan "Livadaki Beach" e gideceğiz. Vathy'de yani Samos merkezde kaldığımız için Livadaki Beach bize çok yakın. Ana yoldan Livadaki Beach tabelasını takip ederek 15 - 20 dakika süren bir bozuk yol deneyimi ile muhteşem bir koya ulaşıyorsunuz. İlk defa gidenler için bu yol gerçekten doğru yol mu endişesini gidermek amacıyla neşeli tabelalar koymuşlar ara ara...

Şimdi kuzeyden adanın batısına doğru gideceğiz. Hedefimiz önce Kokkari, sonra Karlovasi'yi görmek. Dönüşte de akşam güneşi adanın tam ortasında ve en yüksek yerinde kurulmuş yerleşim yeri olan Manolates'te batırmak ve manzaranın en güzelini yakalamak.

Livadaki' den Kokkari bozuk yolda geçen 15 dakika dahil toplam 40 dakika sürüyor. Denizin kıyısından keyifli bir yolculuk sonrasında Kokkari'ye ulaşıyoruz. Hava hala poyraz, kuzeyden esen rüzgar adanın kuzeyinde denizi epey coşturmuş durumda. Arabamızı park edip Kokkari sokaklarında biraz dolaşıyoruz. Kokkari'de ana cadde zaten sahildeki binaların arkasından geçiyor. Bu binaların çoğu da zaten kafe ve restoran olarak işletildiğinden caddeye bakan kapısından girip denize açılan kapısından sahile çıkabiliyorsunuz. Caddenin diğer tarafındaki binalar ise genelde motel ve pansiyon olarak kullanılıyor.   

Denizin rengi tek kelime ile muhteşem. Ancak burası bugün tam kuzeyden esen rüzgarı aldığı için çok fazla dalga var. Sahilde güneşlenen insanlar arasında hiç denize giren yok doğal olarak...

Kahvemizi içip biraz güneş altında D vitamini ihtiyacımızı giderdikten sonra Karlovasi'ye doğru yola çıkıyoruz. Yol üzerinde rastladığımız Tsamadou Beach her ne kadar yukarıdan mükemmel gözükse de aşağı inmek içimizden gelmiyor. :) Çünkü gerek daha önce okuduğum bloglardaki yorumlar gerekse otel sahibimiz Tassos'un uyarıları buranın bir çıplaklar kampı kadar rahat bir yer olduğu konusunda birleşiyordu. Sadece denizin güzel görüntüsünü fotoğraflamak için bir süre duruyoruz. Gerçekten de yukarıdan görüldüğü kadarıyla bile güneşlenenlerin çok rahat olduğu bir yer olduğunu söyleyebilirim. Meraklılarına bu bilgiyi de vermiş olalım...