Önlü arkalı iki araba yolu tamamlayıp merkeze ulaştığımızda saat 09:30 sularını göstermekteydi. Fethiye'ye geldik gelmesine ama asıl iş, bu saatten sonra konaklıyacak yeri bulmakta idi. Tabii yer bulunur bulunmasına ama, bizim saatlerce dolanacak takatimiz kalmadığı için, bir an önce oyalanmadan otel yada benzeri bir yere girip odalarımıza kavuşmaktı hayalimiz..Neyseki şans bizden yana oldu ve fazla oyalanmadan, şirinmi şirin bir butik otelin kapısında bulduk kendimizi. (Oda + kahvaltı  110 tl) Beyler rezervasyon bölümünde oda işlemlerini hallederken biz bayanlar, ikram edilen kahvelerimizi içerek, yorgunluk gidermeye çalıştık.

Akşam yemeğimi kalır bu saate, kaçırmışız elbette. Fakat otel müdürünün içine sinmemiş olsa gerek ki biz, ''ne yesek'' diye kıvranırken otelin bahçesinde ki havuz başında, bizler için hazırlanan bir masanın olduğu haberi geldi. Bunun üzerine kendimizi atıverdik bahçeye. Havuz ışıl ışıl.. Hazırlanan masa ise ziyadesiyle doluydu, yok yok üstünde.. Tekrardan bir teşekkür edelim otel çalışanlarımıza, o saatte bizim için seferber oldular,  sağ olsunlar. Gerçi keyif ile dört döndükleri belliydi etrafımızda, ama insan her zaman denk gelemiyor; böylesine naif, misafirperver ve memnuniyet odaklı otellere.

Keyifli bir yemek hoş muhabbetler sonrası meşhur Fethiye gecelerine, kendimizi atsak mı diye düşünürken, ( ertesi gün yoğun geçecek tempomuzu hesaba katıp) odalara çıkıp dinlenme fikri daha cazip geldi..

Ölüdeniz ile ilk tanışmam seneler öncesine dayanmakta. Daha 6-7 yaşlarında iken ailem ile geldiğim bu yerler hafızamda çok net olmasa da, lisede katıldığım bir okul gezisi ile tekrar gelme fırsatı bulmuş, güzelliği ile hem yüreğime hem de beynime kazınmıştı Fethiye. O zamanlardan bu zamanlara değişmiş elbet bazı şeyler. Tabii değişmeyen tek şey Ölüdeniz ve denizin içinde iken seyiredilen manzara...İlk kez tanışan dostlarımızın  da hayranlığı, gözlerindeki ışıltıdan çok net belli oluyordu..

Fethiye  merkezden, 14 km'lik mesafenin ardından ulaştığımız Ölüdeniz ' de, ben yine eskisi gibi kamping alanları ile karşılaşacağımı sanıyordum. Lakin  büyük bir sürpriz ile şaşkınlığa uğradım. Tüm kumsal tamamiyle yenilenmiş, koruma altına alınmış misalih derlenmiş toplanmış fakat o eski samimiyeti ve sıcaklığını kaybetmiş  adeta.. Arabalar,  otoparklara  park ediliyor ve ücret ödeyerek plaj girişinden giriliyor.. Uzunca bir yürüyüş yolu, akın akın insanlar, gelenler dönenler  tıklım tıklım bir plaj.. İnanılmaz bir kalabalık...Beklediğimiz bir tabloydu bu ama bu kadar da değildi elbet.. Tüm şezlonglar dolu ve  yer bulmak imkansız.. Hani bir gıdımcık kumlarda yada çakıl taşların üstünde oturayım desen de yer  yok.. Sabahın 10'u ve hınca hınç dolu bir kumsal...

Rotamız GÖCEK...