Saat 01.00'da hareket ettik. Kekleri yedik, suyu içtik, battaniyeyi de örtüp bir güzel uyuduk. Otobüs bir yerlere gelip durdu. Gözümü açıp etrafa şöyle bir baktıktan sonra uyumaya devam ettim. Durduğumuz yer Kamboçya Tayland arasındaki sınır kapısıymış. Saat 5.30'a kadar sınırın açılmasını beklemişiz. Saat 05.30'da herkesi uyandırdılar. Hepimize şirketin adı yazılı yaka kartları dağıttılar. Muavin sınır geçişi ile ilgili açıklamalar yaptı. Hiçbir şey anlamadan dinledim. Bavulumu aldım. Anlatılanları anladığını tahmin ettiğim iki kişinin peşine takıldım. Onların gittiği yolu izleyerek bir binanın üst katındaki Kamboçya pasaport polisinin yanına geldik. Pasaportu ve Kamboçya girişinde verilen kağıdı verdim. Hiçbir şey sormadan çıkış damgasını bastı.

Oradan çıkıp yolun solunu izleyerek biraz yürüyüp Tayland pasaport polisinin önüne geldik. Parmak izimizin alınması, fotoğrafımızın çekilmesinden sonra polis, otobüse binerken doldurduğumuz formun bir parçasını alarak hiçbir şey sormadan giriş damgasını bastı. Alt katta bavulları x-raydan geçirdiler. Dışarı çıktığımızda otobüs firmasının elemanlarının yönlendirmesiyle bir yerde toplandık. Burada yiyecek  içecek satıcıları, para bozduracak yer, tuvalet vs. vardı. Otobüsün giriş işlemleri tamamlanınca tekrar yola çıktık.

Otobüs saat 13.00'da Bangkok içinde bir yol kenarında durdu. Hepimiz indik. Hani insan etrafta otogar gibi bir yerler arıyor. Koskoca Bangkok'tasın. Yok. İşlek bir yol kenarında bavullar elimizde sağa sola bakınıyoruz. Bir taksi durdurduk. Pattaya otobüslerinin kalktığı Ekkamai terminaline kadar 300 bahta anlaştık. Ekkamai'den Pattaya'ya otobüs 160 baht. Yol iki buçuk saat sürdü.

İstanbul uçağımız iki gün sonra. Bu iki günü Pattaya'da geçirme niyetiyle booking.com'dan Jomtien tarafında bir daire rezervasyonu yaptırmıştık. Adrese gittiğimizde tüm çabalarımıza rağmen daire sahibine ulaşamadık. Telefonlarımıza çıkmadı, mesajlarımıza cevap vermedi. Binanın güvenlik görevlilerinin yardımları da sonuç vermedi.

Umudumuzu kestik, merkezde başka bir otele gittik. Daha sonra booking.com ilgilileriyle yaptığımız görüşmelerde dairenin daha uzun süreli başka birine kiralandığını öğrendik.

Pattaya'ya 2016 yılında da gelmiş beş gece kalmıştım. O zaman açık olan mekanların bir kısmı kapanmış, otellerin bazıları terkedilmiş, bazıları yeni kiracı arıyor. Pandemi burayı da etkilemiş. 

İki gün bol bol denize girdik. Sahilde iki şezlong, şemsiye 100 baht. Hindistan cevizi 100 baht. Önce suyunu içiyor sonra da verilen kaşıkla içini yiyorsunuz. Tropik meyve suları 80 baht. Yiyebilirseniz eğer çeşitli böcek kızartmalarının külahı da 80 baht.

 Geceleri gerek sahil yolu, gerekse "Walking Street" kalabalık. Buradaki etrafı açık barlarda bira 80 baht. Sahile yakın "Master Turkish Kebab" ta et döner dürüm 120, kuru fasulye 160 baht.

Biz Pattaya'dayken festival vardı. Kumsala sandalyeler dizilmiş, sahne kurulmuştu. Sandalye bulamayanlar yere serdikleri yaygılar üzerinde sofralarını kurmuşlar, eğleniyorlar. Muhteşem bir havai fişek gösterisi yapıldı. Bizde marketten aldığımız votka ve kolayla aralarına karıştık. Bu arada saat 22.00'dan sonra marketlerde içki satışı yasak. Önceden stoklamakta yarar var. Tam bir şenlik havasında geceyi sonlandırdık.

Pattaya'da son günümüzü gezinerek geçirdik. Yoldan geçen kamyonetten dönüşmüş araçlara binip gittikleri son durakta indik. Oradan başka birine bindik. Bindi indi 10 baht. 2016'da geldiğimde de 10 bahttı. El kaldırıyorsunuz duruyorlar, ineceğiniz zaman zile basıyorsunuz. Parayı da inince ödüyorsunuz. Terminal 21 adlı bir alışveriş merkezinde vakit geçirdik.

Pattaya'dan Bangkok uluslararası hava alanına sabah 07.00'dan 21.00'a kadar her saat başında otobüs var. Fiyatı 143 baht. Taksiyle gitmek isterseniz 1000 - 1200 baht civarı.

Biz akşam 21.00 otobüsüne bir gün önce bilet almıştık. Sadece havaalanına giden otobüslerin kalktığı bu terminal Jomtien Plajı'na giden dolmuşların yolu üzerinde.

İki saatlik yolculuktan sonra havaalanına geliyoruz. Dönüş heyecanı sarmış bizi. Burada biraz bekleyip önce Doha'ya oradan da İstanbul'a uçacağız. Havaalanını fotoğraflıyoruz.

On beş gün süren bir gezinin sonuna geldik. Birbirinden güzel ve ilginç yerler gördüğümüz, yeni dostlar edindiğimiz, kimi zaman hüzünlendiğimiz, kimi zaman gülüp eğlendiğimiz bir gezinin sonundayız.

"Gezmek belirli bir süre içerisinde çok yer görmek değildir. Gezmek gezdiğin yeri ruhuna sindirerek, eğlencenin tadına vararak dolaşmaktır."  Demişler ya... Biz de tam böyle yaptığımızı düşünüyoruz. Bu yolculuğu birlikte gerçekleştirdiğimiz arkadaşıma da sonsuz teşekkürler. O olmasaydı, bu yolculuk olmazdı.

Hayattan kaçmak için değil, hayatı kaçırmamak için gerçekleştirdiğimiz bu geziyi hepinize öneriyorum. 

"Hoşça kalın, seyahatte kalın."