Viyana'da aynı Bratislava gibi dünyada iki ülkeye sınırı olan iki başkentten biri. Hem Slovakya'ya hem de Macaristan'a komşu. Yaklaşık bir saatlik rahat bir yolculuk sonrasında Viyana'ya varıyoruz. Turla gelmiş olmanın en kötü yanı, turu satın alırken açıklamalarda gördüğümüz "Panoramik şehir turu" nun ne kadar yüzeysel geçildiğini anlamamız oluyor. Otobüsümüz Ring caddesinde tur atarken zaten panoramik şehir turunu neredeyse tamamlamış oluyoruz. Neyse ki Opera binasının önünde iniyoruz otobüsten.

Viyana Opera Binası

Otobüsümüz Viyana'ya girdiğinde pek hissetmiyoruz ama otobüsten inince 36 derecelik sıcaklık kendini iyice hissettiriyor. Viyana temiz ve düzenli sokakları, güzel binaları ile hemen ruhumu fethediyor. Opera binası bütün ihtişamı ile bizi karşılıyor. Binayı fotoğrafladıktan sonra Ring caddesi üzerinde geniş kaldırımlarda yürümeye başlıyoruz. Bu akşam programımızda Klasik müzik konseri var. Zaten yol boyunca Mozart kıyafeti giymiş bir çok kişi bize akşam için konser bileti satmaya çalışıyor. Viyana'ya gelmişken canlı bir klasik müzik konseri dinlemek kadar cazip bir şey yok ancak ben hala bir ikilem yaşıyorum. Çünkü aynı akşam ilk maçında deplasmanda 1-1 berabere kaldığımız Avusturya takımı Red Bull Salzburg ile Fenerbahçe'nin Şampiyonlar ligi ön eleme maçı var. Ve Ring caddesinde kahve içerken yan masamızda oturan burada yaşayan Türk gençlerinden öğrendiğim kadarıyla da E2 kanalı maçı canlı veriyor. Avusturya'da bir Avusturya takımı ile oynayacağımız maçı bir barda Avusturyalılarla birlikte seyretmek ne yazık ki klasik müzik konserine gitme isteğimi bastırıyor, eşimde zaten konser için çok istekli olmayınca tercihimizi maçtan yana kullanıyoruz. Sonuçta 3-1 kazanmanın keyfi de bizi biraz olsun vicdani olarak rahatlatıyor. Konser ise ileride hiç olmazsa bir kez daha Viyana' ya gelme nedeni olacak bizim için...

Belvedere sarayını içine girmeden dışarıdan fotoğraflıyoruz. İhtişamlı ve görkemli bir saray. İki yanında kubbe şeklinde yer alan geniş kulemsi yapıların Osmanlı çadırlarını temsil ettiğini söylüyor rehberimiz. 1668-1745 yılları arasında Savoy prensi Eugene tarafından mimar Johann Lucas von Hildebrandt'a yaptırılan bu sarayın Osmanlı'yı yenilgiye uğratmanın  bir sembolü olarak yaptırıldığı söylenmekteymiş. Aşağı ve Yukarı Belvedere sarayı olarak iki büyük yapıdan oluşan bu kompleks çok güzel bahçeler ile birbirine bağlanmış. Yukarı Belvedere Sarayı'nın en büyük özelliği de Avusturya'yı ikinci dünya savaşından sonra özgürlüğüne kavuşturan anlaşmanın 1955 yılında burada imzalanmış olmasıymış.        

Belvedere Sarayı

Stephandom katedrali ise tadilatta olduğu için çok iyi resim vermiyor bize. 

St. Stephan Dom Katedrali  

Hofburg Sarayı da yine ihtişamı ile göz kamaştırıyor. Önündeki meydanda hem faytonlar hem de üstü açık mini tren şeklinde araçlar size tur yaptırabilmek için beklemekteler. Hofburg Sarayının avlusuna giriyoruz. Sarayın içinde İmparator Franz Joseph ve karısı İmparatoriçe Sisi'nin kullandıkları birkaç odayı gezebiliyorsunuz. Ayrıca Hofburg Sarayını gezmek için bilet alırsanız kombine Sisi bileti almanız daha da uygun olacaktır. O zaman hem Hofburg Sarayını, hem mobilya müzesini, hem de Schönbrunn Sarayını bu bilet ile gezebiliyorsunuz. Mobilya müzesinde hanedanlığa ve orta sınıfa ait oda dekorasyonlarını ve bu odalardaki mobilyaları ve ünü İmparator Franz Joseph'in önüne geçen İmparatoriçe Sisi için çekilmiş "Sisi" filminde kullanılan eşyaları bu filmin birkaç dakikalık gösterileri eşliğinde görebiliyorsunuz. Dediğim gibi Viyana hakikaten çok ihtişamlı sarayların, çok güzel bahçelerin, güzel müzelerin güzel şehri. Bu şehri doya doya gezebilmek için en az bir hafta ayırmak gerekiyor. Ancak ne yazık ki biz iki günde bu şehri tamamlamak zorundayız. Bu süreye Seegrote ve Baden gezisi de dahil.

Hofburg Sarayı

İmparator Franz Joseph

Şehir turu için Hofburg Sarayı önünde bekleyen faytonlar

Ulusal Kütüphane ve Hofburg Sarayının hemen önündeki Burggarten bahçesi ise soluk almak ve dinlenmek için harika bir alan. Bu bahçede biraz dolaşıp soluklanıyoruz. İçinde Palmenhaus Cafe gibi çok şık bir mekan ve  hemen girişinde de çok güzel bir Mozart heykeli bulunuyor. 

Palmenhaus Cafe

Wolfgang Amadeus Mozart

Hızlıca Parlamento binasına gidiyoruz. Saraylar kadar olmasa da ihtişamı ile bize yine çok güzel fotoğraflar veriyor. Bence Parlamento Binası Viyana'nın en etkileyici binalarından bir tanesi. Tam karşıdan baktığınızda eski Yunan tapınaklarını andırıyor. Ne yazık ki çok istememe rağmen zaman darlığından dolayı Parlamento binasının içini gezemiyoruz. 

Viyana Parlamento Binası

Sonunda OpernRing caddesinde yürüyüşümüz sağlı sollu güzel, şık ve son derece pahalı dükkanları seyrederek Aida pastanesinde sona eriyor. Burada bir kahve molası veriyoruz. Meşhur ApfelStrudel tatlısının tadına bakmak istiyoruz. Gerçi ApfelStrudel tatlısını meşhur eden pastane Demel pastanesi ama burada da fena değildir diyoruz. ApfelStrudel, elmalı tart diyebileceğimiz bir tatlı, çok meşhur ama benim damak tadımda değil o yüzden çok beğendiğimi söyleyemeyeceğim. Ancak eşimin yediği Sachertorte inanılmaz ve işte gerçek Viyana tatlısı diyeceğim türden yoğun çikolatalı bir tatlı. Çok beğeniyorum sonradan öğrendiğime göre Sachertorte' yi de Viyana' da en güzel Aida pastanesi yapıyormuş zaten. Viyana'lılar pasta işini iyi beceriyorlar. Marie Antoinette "gerçi söylemediği iddia ediliyor" ama söylemişse bile o ünlü cümleyi boşuna değilmiş demek ki!... "Ekmek bulamıyorlarsa pasta yesinler!..."

Schönbrunn Sarayını gezmeyi yarına bırakıyoruz. Yarın sabahtan Seegrote yer altı gölü ve Baden gezimiz var. Öğleden sonra Viyana'da serbest zamanımız var. Artık akşam olmak üzere otelimize geçip akşam maç programına hazırlanmamız ve seyredebilecek uygun bir yer ayarlamamız gerekiyor.

SEEGROTTE:

Ertesi sabah erkenden yola çıkıyoruz. Tabi otobüste akşam konsere gidenlerin konser hakkında keyifle anlattıklarını dinledikçe acaba maçı tercih ederek yanlış karar mı verdiğimi sorgulamıyor da değilim ama hemen bu sorgulamada kendimi aklıyorum ve Avusturya' da bir Avusturya takımını yendiğimiz maçı Avusturyalılarla beraber seyretmenin ne kadar keyifli olduğu düşüncesiyle konsere gidememenin ileride yeni bir Viyana gezisi yaratmanın bahanesi olacağı düşüncesiyle kendimi rahatlatıyorum.

Yol üzerinde ilk durağımız Rapunzel'in şatosu... Uzaktan fotoğrafını çekebildiğimiz bu şato bana çok cazip gelmiyor. Bir iki fotoğrafını aldıktan sonra otobüse dönüyorum, zaten neredeyse bir sigara molası kadar kısa bir süre sonra hareket ediyoruz. 

Rapunzel'in Şatosu (!)

Kısa bir yolculuktan sonra Seegrotte' a varıyoruz. Seegrotte eski bir maden ocağı... Daha sonra burası II. Dünya Savaşında Alman askeri uçaklarının imal edildiği gizli bir yer altı fabrikasına dönüştürülüyor. II. Dünya savaşında normal savaş uçaklarının hızları saatte 250-300 km iken, Almanlar saatte 1000 km yapabilecek bir savaş uçağını burada imal etmeye başlıyorlar. Ancak bu uçak tamamlanamadan savaş bitiyor. Belki de tamamlansa dünyanın kaderini tamamen değiştirebilecek olan bu uçak üretim aşamasında kalıyor. Bu madende uçağın orijinal parçaları da görebiliyorsunuz. Bu maden daha sonra sular altında kalıyor. Biz de bu madene inip suların çekilmesiyle artık yer altı gölüne dönmüş olan eski uçak imalathanesinde kısa bir tekne turu yapıyoruz. Bu yer altı gölünde aynı zamanda "Üç Silahşörler" filminde kullanılan sandalı da görebiliyorsunuz. (Bu çeviriyi de yıllar önce kim yapmışsa artık? Yanlış yanlış dilimize yerleşmiş. İngilizcedeki çoğul "s" takısını almış silahşörün sonuna eklemiş, üç kişiler ya!... Silahşör değilde madenci olsaydı bunlar kitabın adı "Üç madenciler" mi olacaktı acaba? Bu da içimde bir yaradır, fırsat bulmuşken yazayım dedim)  

Seegrotte 

Tekne turu güzel bir şekilde organize edilmiş. Merdivenden inip sıra halinde bekliyorsunuz, daha sonra 20 kişilik bir tekne geliyor, sizden önce turunu tamamlamış turistler iniyor ve tekrar yirmi kişilik yeni bir grup tekneye biniyor, karşılıklı oturuluyor ve karanlıkta sessizce yol alıyorsunuz.  Çok bir esprisi var mı? Eeh işte ne diyelim, yine de farklı bir deneyim ama bence biraz fazla turistik işte. Yerin bunca altında bir yer altı gölünde epey de serin bir ortamda (yaklaşık 9 derece) kısa bir gezinti... Kısa bir süre sonra gezintimiz bitiyor ve bizde diğer bekleyen turistlerin bakışları arasında tekneden inip onlara bu muhteşem (!) deneyimi yaşamaları için yol açıyoruz. Tekneden indikten sonra yukarı çıkmadan önce buranın maden olarak kullanıldığı zamanlarda hayatını kaybedenler için oluşturulmuş anıt mezar gibi odaları da ziyaret ediyoruz. 

Maden işçilerinin kullandıkları eşyalar...

Üç Silahşörler filminde kullanılan tekne...

Yeraltı gölünde ürpertici kısa bir gezinti...

Artık yeryüzüne çıkma zamanı geliyor. Temiz ama gerçekten sıcak bir hava dışarıda bizi bekliyor. Hakikaten çok sıcak bir hava var, akşam otelde gazete manşetlerinde gördüğümüze göre 42 derecelik rekor bir sıcaklık yaşanmış bugün. Bu Avusturya tarihinde nadir görülen bir durummuş. O da bize denk geliyor işte şans. Otobüsümüze kendimizi atıp diğer bir durağımız Baden' e doğru yola çıkıyoruz. 

BADEN: Baden'e gidiş yolumuz muhteşem Viyana ormanlarının arasından geçiyor. Çok güzel ve yeşil bir yolculuk sonrası Baden şehrine ulaşıyoruz. Baden Viyana'nın güneyinde ve Viyana ormanlarının da doğusunda bulunan, nüfusu yaklaşık 26.000 olan bir kaplıca şehri. Roma döneminden beri şehrin kükürtlü kaplıcaları şifalı olarak bilinmekte. II. Viyana Kuşatması sırasında çok fazla zarar gören şehrin nüfusu kuşatma sonrasında bir ara 300 kişiye kadar düşüyor. Daha sonra 19. Yüzyılda saray halkının yazlık yerleşim yeri olan Baden 1945-1955 yılları arasında da Sovyet işgal bölgesinin ana Askeri Karargahlığına da ev sahipliği yapmış. Şehrin en önemli özelliklerinden biri de 19. Yüzyıldan bugüne Operet merkezi olarak hizmet vermesi. İmparator II. Franz Joseph zamanından günümüze şehrin büyük tiyatro salonunda operetler sergilenmeye devam ediyormuş. Ayrıca Avusturya'nın ilk resmi hamamı bu şehirde açılmış. 

İlk açılan resmi Hamam bu mu bilmiyorum ama "Hamam" işte....

Şehir girişinden itibaren iki üç katlı çok şirin evlerle bizi karşılıyor. Evlerin bakımlı bahçeleri ve balkonlarından sarkan muhteşem çiçekleriyle bir sayfiye kenti olduğunu size iyice hissettiriyor. Yemyeşil ve tertemiz havası ile hakikaten çok şirin ve güzel bir yer Baden. Şehrin tam ortasında sanki parlak mumdan yapılmış kadar canlı meyve ve sebzelerin satıldığı bir pazar yeri var. Ancak şöyle bir göz attığımız kadarıyla fiyatlar ciddi anlamda yüksek, örneğin domates 4,99 €, kabak 5,98 €... Gerisini siz düşünün. Ama ürünler gerçekten çok güzel gözüküyorlar. Ürünleri ellemek yasak. Yani seçmece diye bir şey yok. Satıcı istediğiniz kadarını kesekağıdına koyup tartıyor ve size veriyor. Tabi onun da alttan çürükleri vereyim gibi bir derdi yok, çünkü zaten çürük ürünü yok. Bu alıcıyı kazıklama, kandırma, el çabukluğu ile kötüyü, çürüğü torbaya atma işi sadece bizim insanımıza mı özgü acaba? Neyse konumuza dönelim.  

Baden Pazarı...

Baden aynı zamanda Avrupa Birliğinin milli marşı olarak kabul edilmiş olan Ludwig van Beethoven'ın 9. Senfonisini yazdığı evin kendi sınırları içerisinde bulunmasıyla da ayrı bir üne sahip. Ama dışarıdan gördüğümüz kadarıyla bir tadilata ihtiyacı olan bu evin içerisini ne yazık ki göremiyoruz. Viyana'da gördüğümüz ancak vakit ayırıp da alamadığımız meşhur keman şeklinde çikolatalar burada da karşımıza çıkıyor ancak sadece o anda yiyebileceğimiz kadar alıp hemen tüketiyoruz. Çünkü hava o kadar sıcak ki o çikolataların otele kadar aynı formu koruyamayacakları ortada.

Beethoven'ın 9. Senfoni'yi yazdığı ev...

Avrupa'daki çoğu şehirde olduğu gibi meydanda yine bir veba anıtı var. Meydandan şehrin içlerine doğru yürüyünce iki üç katlı sıra sıra güzel binaların arasındaki sokaklarda hep iyi markaların dükkanları gözümüze çarpıyor. Epeyce bir yürüyüşten sonra önümüze çok güzel geniş bir park çıkıyor yukarı doğru da merdivenlerle uzayan bu parkın sonunda çok büyük ve güzel bir bina görüyoruz. Stadthische Arena adlı bu güzel bina yıllardan beri operetlerin sergilendiği güzel ve görkemli bir binanın bahçesinde Joseph Lanner ve Johann Strauss' un birlikte güzel bir heykeli bulunmakta. 

Baden Veba Anıtı...

Operetlerin sergilendiği Stadthische Arena...

Joseph Lanner ve Johann Strauss...

Yürüyüşümüzü tekrar şehrin merkezine doğru yönlendirip hafif hafif acıkmış olan karnımızı doyurmak ve aşırı sıcakta buharlaşmak üzere olan beynimizi serinletmek için bir yer buluyoruz kendimize. Soğuk biralar ilaç gibi geliyor...     

Tekrar VİYANA:

Yarım günlük Viyana'nın şehir dışında yaptığımız gezimizi bitirip tekrar Viyana' ya dönüyoruz. Artık akşama kadar eksik kalan yerleri tamamlamaya çalışacağız. Akşam da Grinzing Meyhanelerinde meşhur Avusturya Şinitzeli eşliğinde keyifli bir yemeğimiz olacak. İlk gün yaptığımız kısa programda eksik kalan en önemli iki parça benim için Schönbrunn Sarayı ve Hundertwasser evleri... Kızım için ise Viyana lunaparkı ve olmazsa olmaz Schönbrunn Sarayının içerisindeki Avrupa'nın en eski hayvanat bahçesi.   

Schönbrunn Sarayı, Viyana'da şimdiye kadar gördüklerim içerisinde en görkemli saray gibi geliyor bana. Bahçesi bile uçsuz bucaksız. Bu kadar kıymetli bir şehir içerisinde bu kadar boş alan bırakılması inanılmaz. Ya bizim belediyeciler bu işten anlamıyor ya da bu Viyana'lılar çok cahil. Halbuki bu kadar büyük bahçeye ne gerek var yap kocaman bir AVM olsun bitsin. Çok cahiller çok... Gerçekten Schönbrunn Sarayının o kadar büyük bir bahçesi var ki içerisinde Avrupa'nın en eski hayvanat ve botanik bahçesini barındırıyor. 

İhtişamlı bahçeleriyle Schönbrunn Sarayı...

Ayrıca havuzlu dev peysaj alanları hakikaten büyüleyici. İmparatorluk ailesinin yazlık sarayı olan Schönbrunn Sarayının inşaatı 1696 yılında tamamlanmış. Saraya adını Schöner Brunnen adlı bir su kaynağı vermiş. Saray Avusturya imparatoriçesi Maria Theresa döneminde en parlak dönemini yaşamış. Kimi kaynaklara göre de Maria Theresa'nın kızı Fransa'ya gelin giden Avusturya Arşidüşesi Marie Antoinette tarafından Paris'teki ekmek kıtlığında söylendiği iddia edilen "Ekmek bulamıyorlarsa pasta yesinler" sözü bu sarayda söylenmiş. Sarayın arka bahçesinden ulaşılan ve sarayla aynı ismi taşıyan 1752 yılında kurulmuş Hayvanat Bahçesini kızımın ısrarlarına dayanamayarak geziyoruz. Hayvanat Bahçesi de gerçekten çok büyük bir alana yayılmış. Eksiksiz gezebilmek için haritalı programa ihtiyacınız oluyor. Çok çeşitli sayıda değişik kuş türünden, orangutana, penguenlerden vahşi kurtlara, timsahlardan arılara kadar her türlü hayvan kendi doğal ortamında bulunuyor. Çok geniş bir alana yayılmış bu parkı tam anlamıyla gezmek için de sanırım bir tam gün ayırmak gerekiyor. Akşam programımıza yetişebilmek için ne yazık ki Hundertwasser evlerini es geçmemiz gerekiyor. Benim için üzücü oluyor tabi ama ne yapalım bir daha ki Viyana programında görmek üzere diyoruz ve otelimize dönüyoruz.

Akşam bizde ki Kumkapı gibi birçok restoranın, meyhanenin bir cadde boyunca uzandığı Grinzing Meyhanelerine gidiyoruz. Bizim gittiğimiz meyhane olan Ausgsteckt'in yaklaşık 1000 yıllık bir mazisi olduğu söyleniyor bize. Duvardaki resimlerden gördüğümüz kadarıyla da Bill Clinton'dan Putin'e, Alain Delon'dan Sophia Loren'e hatta Papa'ya kadar çok sayıda ünlü ziyaretçiyi kabul etmiş. Bahçede çok şirin ve samimi tahta masalarda oturup insanı rahatsız etmeden keman ve akordiyon ile müzik yapan iki müzisyen eşliğinde, kendi imalatları olan kırmızı taze şaraplarımızı yudumluyoruz. Kısa bir süre sonra da size tarif edemeyeceğim kadar büyük çapta gelen şinitzellerimizi afiyetle midemize indiriyoruz. Üstüne de kahve eşliğinde sachertortelerimizi yerken tadı aynı sachertorte gibi damağımızda kalan iki günlük bu kısacık Viyana maceramızın tatlı anılarını zihnimize kaydediyoruz. 

1000 yıllık mazisi olan Ausg'steckt...

Bu güzel ve eğlenceli yemek sonrasında 23:00' ü biraz gece otelimize dönüyoruz ve ertesi sabah çıkacağımız Prag yolculuğumuz için bavullarımızı kapatıp, zihnimizde kalan Viyana hatıralarıyla uykuya dalıyoruz...