Eski bir yerleşim bölgesi olan Lahiç, Azerbaycan'ın geleneksel el sanatlarının merkezi olarak kabul edilir. Lahiç'in yerli halkı ise özellikle geleneksel yöntemlere sadık kalarak bakırdan yaptığı el sanatları ile bilinir. Lahiç halkının imal ettiği ürünler, eskiden özellikle Kafkasya ve Orta Doğu'da rağbet görürdü. Bu ürünler bölgedeki halkların günlük yaşamlarında önemli bir yere sahip olmanın yanı sıra aynı zamanda süs eşyası olarak da kullanılırdı.
Bakır üretimindeki geleneksel yöntem ve teknikler bugün de korunmaktadır. Lahic'da bakır üretimi gelişiminin en yüksek noktasına ulaşmıştır. Bunun dışında, bakırcılık zanaatının Azerbaycan'ın ve tüm Kafkasya'nın diğer bölgelerinde gelişmesine Lahıc ustaları katkıda bulunmuşlardır. Böylece, Lahic kendi ürünleri dışında, yetenekli bakır ustalarını da "ihraç" ediyordu. Bakır üretiminin hızlı gelişimi Lahic'da bir dizi yardımcı zanaatın - kalaycılık, demircilik ve kömür üretiminin ortaya çıkmasını sağlamıştır. Genellikle 19. yy. Lahic'da zanaatın ve destekleyici alanların 40'dan fazla çeşidi gelişmişti.
Bakır üretimi esasen, "misger bazarı" (bakırçılar çarşısı) adlanan sokağın her iki tarafında yerleşen bakır işleme atölyelerinin en çok bulunduğu "Ağalı" mahallesinde yoğunlaşmıştı. Yapılan bakır ürünleri, cephesi ve ön kısmı bir nevi dükkân olan atölyelerde satılıyordu.
Günümüzde ise bu ürünler, Azerbaycan'a gelen turistlerin gözdesi hâline gelmiştir. Günümüzde gerek geleneksel bakır üretim yöntemleri gerekse bakır eşyaların önemli bir parçasını oluşturdukları kutlama, tören ve gelenekler, yerel halk tarafından hâlen sürdürülmekte ve aile işletmeleri tarafından da devam ettirilmektedir. Bu geleneksel el sanatı, Lahiç halkının gerek günlük yaşamının gerekse kültürünün en önemli unsurlarından biridir.
Lahiç bölgesi: Bakır İşçiliği, 2015 yılında UNESCO İnsanlığın Somut Olmayan Kültürel Mirasının Temsili Listesi'ne kaydedilmiştir.
